Με μια επιλογή υψηλού ρίσκου, το υπουργείο Περιβάλλοντος επιχειρεί να επανεκκινήσει και να ολοκληρώσει έως το 2019 τη διαδικασία κατάρτισης δασικών χαρτών. Πρόκειται για την ενίσχυση του ρόλου των δασικών υπηρεσιών (των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων) στη διαδικασία, η οποία μπορεί μεν να επισπεύσει το κομμάτι του ελέγχου (θεώρησης) του δασικού χάρτη πριν αυτός αναρτηθεί. Ενδέχεται όμως να εξελιχθεί σε «ταφόπλακα» για το έργο, αν οι υπηρεσίες κωλυσιεργήσουν όπως πολλάκις έκαναν τα τελευταία χρόνια, είτε λόγω υποστελέχωσης ή για οποιαδήποτε άλλη αιτία.
Το σχέδιο νόμου παρουσιάστηκε χθες από τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος, Γιάννη Τσιρώνη και στελέχη του υπουργείου. Τα βασικά σημεία των αλλαγών είναι τα εξής:
1. Η αρμοδιότητα κατάρτισης, θεώρησης και κύρωσης του δασικού χάρτη ανατίθεται στις διευθύνσεις Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων (η κατάρτιση είχε ανατεθεί στην Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση Α.Ε.). Η υπηρεσία πρέπει να απαντήσει μέσα σε δύο μήνες στο υπουργείο Περιβάλλοντος αν είναι σε θέση να φέρει εις πέρας τη διαδικασία. Αν δεν είναι, τότε η διαδικασία ανατίθεται στην ΕΚΧΑ, με δασολόγους της Αποκεντρωμένης Διοίκησης να συμμετέχουν υποχρεωτικά στην επίβλεψη του έργου. Σε κάθε περίπτωση, ο χάρτης θεωρείται από τη διεύθυνση Δασών και αναρτάται άμεσα.
2. Στους δασικούς χάρτες θα συμπεριληφθούν και οι χορτολιβαδικές και οι βραχώδεις εκτάσεις. Πρόκειται για μια θετική απόφαση (ιδίως για τα χορτολιβαδικά, τα οποία βρίσκονται στο επίκεντρο μεγάλων πιέσεων), η οποία ωστόσο θα έχει δύσκολη εφαρμογή. Σε ερώτηση της «Κ», πώς θα εφαρμοστεί αυτό στις περιοχές όπου έχει ήδη καταρτιστεί δασικός χάρτης (κυρωμένος ή όχι), η διευθύνουσα σύμβουλος της ΕΚΧΑ, Χρ. Κλωνάρη, ανέφερε ότι παρότι δεν αποτυπώνονταν όπως οι δασικές εκτάσεις, οριοθετούνταν από τους μελετητές. Και πως θα υπάρξει διαδικασία «συμπλήρωσης» των ήδη καταρτισμένων ή κυρωμένων δασικών χαρτών.
3. Κατά την κατάρτιση του δασικού χάρτη, οι μελετητές (ή η δασική υπηρεσία) θα οριοθετούν τους υφιστάμενους οικισμούς, κατατάσσοντάς τους σε δύο κατηγορίες: είτε στους «πορτοκαλί», που είναι οι νομικά «καθαροί» και εξαιρούνται του δασικού χάρτη. Ή στους «κίτρινους», που έχουν κάποιο καθεστώς «ημι-νομιμότητας» (για παράδειγμα, μια παλαιά οριοθέτηση που έχει ξεπεραστεί), ή είναι παράνομοι.
4. Στους «κίτρινους» οικισμούς, οι πολίτες δεν υποβάλλουν τις αντιρρήσεις τους αμέσως. Πρώτα η κάθε περίπτωση εξετάζεται από μια Επιτροπή που συντονίζει η Αποκεντρωμένη και η οποία, ένα χρόνο αργότερα, καταλήγει σε μια έκθεση. Επί της έκθεσης αυτής μπορούν αργότερα να εκφράσουν αντιρρήσεις.
5. Οπως προβλεπόταν και στο παρελθόν, στα κομμάτια όπου δεν υπάρχουν αντιρρήσεις ο δασικός χάρτης κυρώνεται αυτόματα.
Η τύχη των προβληματικών περιπτώσεων βέβαια παραπέμπεται στο μέλλον. Και θα επιλύεται τελικά με υπουργική απόφαση, δίνοντας την ευκαιρία στον εκάστοτε υπουργό Περιβάλλοντος… να γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής, δικαιώνοντας αδικηθέντες αλλά και καταπατητές. Ο κ. Τσιρώνης απέφυγε χθες επιμελώς τη χρήση της λέξης «μπουλντόζα»· αντίθετα ανέφερε ότι «οι [προβληματικές] περιπτώσεις θα λυθούν επ’ ωφελεία του πολίτη». Προανήγγειλε δε χωριστή νομοθετική πρωτοβουλία για τις περιπτώσεις εκείνες όπου το κράτος έχει μεν αποχαρακτηρίσει εκτάσεις που έχουν πολεοδομηθεί, αλλά διεκδικεί την ιδιοκτησία τους, ως πρώην δημόσιες δασικές (λ.χ. Γαλάτσι). Σε ερώτηση της «Κ» για τους πόρους του έργου, ο κ. Τσιρώνης ανέφερε ότι θα καλυφθούν από το Πράσινο Ταμείο, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και τα τέλη από την υποβολή αντιρρήσεων, χωρίς κάτι πιο συγκεκριμένο.
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 31.03.2016