Δομικές αλλαγές στους όρους δόμησης 13.000 περίπου μικρών οικισμούς με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων προωθεί το υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο έχει λάβει ήδη τις πρώτες 23 μελέτες που βρίσκονται σε διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς έως το τέλος Μαρτίου.
Όπως προκύπτει από την σημερινή συνάντηση εργασίας με φορείς αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών, οι κανόνες που είχαν θεσμοθετηθεί παλαιότερα με προεδρικό διάταγμα του 1982 και μετά δεν μπορούν να συνεχίσουν να ισχύουν δεδομένου ότι δημιουργούν απλά αντίγραφα, τα οποία με την πάροδο των χρόνων ουσιαστικά θα ακυρώσουν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα.
Η πρόταση, σύμφωνα με τον καθηγητή του ΕΜΠ και συντονιστή του προγράμματος, Βασίλη Γκανιάτσα, είναι αφού ολοκληρωθεί το δεύτερο κύμα μελετών για τους υπόλοιπους οικισμούς της χώρας (απομένουν άλλες 28 και εξαιρούνται η Αττική και η Θεσσαλονίκη), να υπάρξει ένας νέος νόμος, ο οποίος θα καταργεί όλα τα Π.Δ. και θα ορίζει γενικούς όρους.
Ωστόσο θα συμπεριλάβει εξειδικευμένα σχέδια ανά Περιφέρεια, τα οποία θα λαμβάνουν υπόψη τους τη φυσιογνωμία των οικισμών, την ιστορική τους ταυτότητα, την αρχιτεκτονική έκφραση αλλά και τη δυναμική του καθενός, καθώς επίσης και το αν αυτός κατοικείται ή έχει εγκαταλειφθεί.
Μέχρι τώρα έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες για οικισμούς σε 23 περιοχές μεταξύ των οποίων τα Δωδεκάνησα, η Μεσσηνία, τα Τρίκαλα, η Καρδίτσα, η Ημαθία, η Μαγνησία και η Αχαία.
Από τα στοιχεία που έχουν προκύψει θα δημιουργηθεί, σύμφωνα με τη γενική γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού, Ρένα Κλαμπατσέα, ένα μητρώο των οικισμών στην Ελλάδα, το οποίο θα περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία και τις αναλύσεις γι αυτούς και θα είναι προσβάσιμο σε όλους.
Σήμερα στην Ελλάδα από τους 13.000 οικισμούς που υπάρχουν περί τους 12.000 χαρακτηρίζονται «ουδέτεροι», 850 παραδοσιακοί και περίπου 110 εγκαταλελειμμένοι.
Βάσει των μελετών που έχουν ήδη εκπονηθεί τρεις είναι οι βασικοί λόγοι της καταστροφής των ελληνικών οικισμών: – Η εγκατάλειψη – Η άκριτη μεταφορά αστικών προτύπων. – η αυθαίρετη και βεβιασμένη ανάπτυξή τους βάσει μορφολογικών κανόνων για τουριστική κατανάλωση.
Πηγή: enikonomia.gr, 23.01.2016